The aim of the paper is to analyze transformations of the religious symbol. Various unorthodox uses of the symbol may be found in modern apocrypha. The texts utilize some biblical figures and motifs, which can be regareded as a profanity. Although their contents are often contradictory to the biblical canon, the traditional myth as it is presented in them paradoxically remains in the centre of the semiosphere. An analysis of this kind of transformations of the religious symbol enables us to see the role it plays in the processes of cultural autocommunication. Those unorthodox uses connect the traditional with the modern and allow dynamically changing culture „to remember” its own roots. The fact that culture is able to communicate with itself is a basic condition of its cohesive identity. The religious symbol is the oldest and most permanent medium of cultural memory and its transformations (profane or not) enhance the memory. As used in a new context, symbol does not lose its previous meanings but gains new ones instead. In the process its semantic wealth becomes apparent. The changes and reinterpretations of the symbol prevent the ossification of culture.
References
Agamben G. 2006. Profanacje, tłum. M. Kwaterko, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa.
Assmann A. 1995. Was sind kulturelle Texte?, [w:] Literaturkanon – Medienereignis – kultureller Text. Formen interkultureller Kommunikation und Übersetzung, red. A. Poltermann, Erich Schmidt Verlag, Berlin.
Assmann J. 2008. Pamięć kulturowa. Pismo, zapamiętywanie i polityczna tożsamość w cywilizacjach starożytnych, tłum. A. Kryczyńska-Pham, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa.
Augé M. 2009. Formy zapomnienia, tłum. A. Turczyn, Universitas, Kraków.
Beskow P. 2005, Osobliwe opowieści o Jezusie. Analiza nowych apokryfów, tłum. J. Wolak, Wydawnictwo WAM, Kraków.
Geertz C. 2005. Interpretacja kultur. Wybrane eseje, tłum. M.P. Piechaczek, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków.
Guillet J. 1980. Jezus Chrystus w nasz ym świecie, tłum. E. Szwarcenberg-Czerny, Instytut Wydawniczy PAX, Warszawa.
Henderson J.B. 1991. Scripture, Canon and Commentary. A comparison of Confucian and Western Exegesis, Princeton University Press, Princeton.
Kołakowski L. 1967. Symbole religijne i kultura humanistyczna, [w:] tegoż, Kultura i fetysze. Zbiór rozpraw, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa.
Kołakowski L. 1989. Jezus Chrystus – prorok i reformator, [w:] tegoż, Pochwała niekonsekwencji. Pisma rozproszone z lat 1955–1968, t. I, Niezależna Oficyna Wydawnicza, Warszawa.
Kołakowski L. 2009. Nasza sprawa wieczna z Jezusem, [w:] tegoż, Czy Pan Bóg jest szczęśliwy i inne pytania, Wydawnictwo Znak, Kraków.
Kołakowski L. 2010. Herez ja, Wydawnictwo Znak, Kraków.
Łotman J. 1999. Kultura i eksplozja, tłum. B. Żyłko, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa.
Łotman J. 2008. Uniwersum umysłu. Semiotyczna teoria kultury, tłum. B. Żyłko, Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk.
Łukaszyk E. 2005. Pokusa pustyni. Nomadyzm jako wyjście z kryzysu współczesności w pisarstwie José Saramago, Universitas, Kraków.
Proudhon P.J. 1951. Portreit de Jésus, Flore, Paris.
Rahner K., Vorgrimler H. 1987. Mały słownik teologiczny, Instytut Wydawniczy PAX, Warszawa.
Rousseau J.-J. 1955. Emil, czyli o wychowaniu, tłum. W. Husarski, Ossolineum, Wrocław.
Rubinkiewicz R. 1987. Wprowadzenie do apokryfów Starego Testamentu, Redakcja Wydawnictw Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, Lublin.
Sesboüé B. 2006. Jezus Chrystus na obraz ludzi. Krótki przegląd przedstawień Jezusa na przestrzeni dziejów, tłum. P. Rak, Wydawnictwo M, Kraków.
Sloterdijk P. 2013. Gorliwość Boga. O walce trzech monoteizmów, tłum. B. Baran, Wydawnictwo Aletheia, Warszawa.
Starowieyski M. 2006. Barwny świat apokryfów, Księgarnia św. Wojciecha, Poznań.
