Czy nieposłuszeństwo obywatelskie wymaga odwagi cywilnej?

Michał 	Kaczmarczyk

doi:10.51196/srz.9.5

Artykuły

Nr 2(9) (2015): Odwaga cywilna

Czy nieposłuszeństwo obywatelskie wymaga odwagi cywilnej?

Michał Kaczmarczyk

PDF

Przesłane: 23 June 2020
Opublikowane: 01-11-2015

Abstrakt

Wiele przemawia za tym, by osoby praktykujące nieposłuszeństwo obywatelskie uważać za wzory odwagi cywilnej. Czy jest tak jednak zawsze? Jakiego rodzaju odwaga cywilna kryje się za aktami łamania prawa w imię racji etycznych i moralnych? Pytania te skłaniają do analizy definicji nieposłuszeństwa obywatelskiego oraz jego społecznych funkcji. Artykuł podejmuje to zadanie, aby uzasadnić tezę o szczególnej roli nieposłuszeństwa obywatelskiego, a także pewnych form odwagi cywilnej w kształtowaniu się demokracji.

Bibliografia

Butler P. 2007. When Judges Lie (And When They Should), „Minnesota Law Review”, nr 91.
Chua A. 2004. World on Fire. How Exporting Free Market Democracy Breeds Ethnic Hatred and Global Instability, Anchor Books.
Cohen C. 1971. Civil Disobedience. Conscience, Tactics, and the Law, Columbia University Press.
Daube D. 1972. Civil Disobedience in Antiquity, Edinburgh University Press.
Euchner C.C. 1996. Extraordinary Politics. How Protest and Dissent Are Changing American Democracy, Westview Press.
Harding W. 1993. The Days of Henry Thoreau, Princeton University Press.
Kaczmarczyk M. 2010. Nieposłuszeństwo obywatelskie a pojęcie prawa, Oficyna Naukowa.
Morreall J. 1991. The Justifiability of Violent Civil Disobedience, [w:] H. Bedau, Civil Disobedience in Focus, Routledge.
Oleson J.C. 2007–2008. The Antigone Dilemma. When the Paths of Law and Morality Diverge, „Cardozo Law Review”, nr 29.
Pankowski R. 1997. O obywatelskim nieposłuszeństwie i demokracji bez pośredniej. Uwagi teoretyczne, [w:] Między lobbingiem a akcją bez pośrednią (metody działania obywateli), red. P. Frączek, Stowarzyszenie Asocjacje, Zielone Brygady.
Rawls J. 1994. Teoria sprawiedliwości, tłum. J. Panufnik, J. Pasek, A. Romaniuk, Wydawnictwo Naukowe PWN.
Sharp G. 1973. Power and Struggle, Porter Sargent.
Skolnick J.H. 1969. The Politics of Protest. A report, Simon and Schuster.
Tilly C., Tarrow S. 2007. Contentious Politics, Oxford University Press.
Velvel L.R. 1969. Protecting Civil Disobedience Under the First Amendment, „George Washington Law Review”, nr 37.

Downloads

Download data is not yet available.

Słowa kluczowe

nieposłuszeństwo obywatelskie
odwaga cywilna
demokracja
ruchy społeczne

Jak cytować

Kaczmarczyk, M. (2015). Czy nieposłuszeństwo obywatelskie wymaga odwagi cywilnej?. Stan Rzeczy, 2(9), 85-95. https://doi.org/10.51196/srz.9.5

Share

Podobne artykuły

Ewa Nowicka, Wspólnoty lokalne w Grecji między religią a życiem , Stan Rzeczy: Nr 2(3) (2012): Antyczne źródła nauk społecznych
Aleksandra Kobylińska, Bohater, donosiciel, kozioł ofiarny. Rozważania o sygnalistach i społecznej roli whistleblowingu , Stan Rzeczy: Nr 2(9) (2015): Odwaga cywilna
Aneta Gawkowska, Kobieta i ciało. Ujęcie teosocjologiczne , Stan Rzeczy: Nr 2(5) (2013): Postsekularyzmy
Aleksandra Leyk, Między produkcją naukową a krytyką społeczną, czyli jak dziś uprawiać nauki społeczne , Stan Rzeczy: Nr 1(6) (2014): Polityka prawdy
Michał Kaczmarczyk, Dlaczego potrzebujemy kontrkultury? Współczesne refleksje nad książką Theodore’a Roszaka „The Making of a Counter Culture” , Stan Rzeczy: Nr 2(7) (2014): Co nam po kontrkulturze?
Mikołaj Pawlak, Ograniczenia rozwoju socjologii krytycznej. Próba alternatywnego wyjaśnienia , Stan Rzeczy: Nr 1(8) (2015): Symbole
Jakub Bazyli Motrenko, Odwaga w imię społeczeństwa , Stan Rzeczy: Nr 2(9) (2015): Odwaga cywilna
Elżbieta Hałas, Między odrzuceniem religii a zbawianiem świata: itineraria socjologii i postsekularnej teorii społecznej , Stan Rzeczy: Nr 2(5) (2013): Postsekularyzmy
Micheal Burawoy, Krytyczny zwrot ku socjologii obywatelskiej , Stan Rzeczy: Nr 1(1) (2011): Demony w nauce
Dariusz Brzeziński , Renesans myślenia utopijnego i drogi jego transformacji w teorii społecznej początku XXI wieku , Stan Rzeczy: Nr 1(14) (2018): Przyszłość w naukach społecznych

Poprzedni 31-40 z 42 Następny

Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.

[1] Butler P. 2007. When Judges Lie (And When They Should), „Minnesota Law Review”, nr 91.

[2] Chua A. 2004. World on Fire. How Exporting Free Market Democracy Breeds Ethnic Hatred and Global Instability, Anchor Books.

[3] Cohen C. 1971. Civil Disobedience. Conscience, Tactics, and the Law, Columbia University Press.

[4] Daube D. 1972. Civil Disobedience in Antiquity, Edinburgh University Press.

[5] Euchner C.C. 1996. Extraordinary Politics. How Protest and Dissent Are Changing American Democracy, Westview Press.

[6] Harding W. 1993. The Days of Henry Thoreau, Princeton University Press.

[7] Kaczmarczyk M. 2010. Nieposłuszeństwo obywatelskie a pojęcie prawa, Oficyna Naukowa.

[8] Morreall J. 1991. The Justifiability of Violent Civil Disobedience, [w:] H. Bedau, Civil Disobedience in Focus, Routledge.

[9] Oleson J.C. 2007–2008. The Antigone Dilemma. When the Paths of Law and Morality Diverge, „Cardozo Law Review”, nr 29.

[10] Pankowski R. 1997. O obywatelskim nieposłuszeństwie i demokracji bez pośredniej. Uwagi teoretyczne, [w:] Między lobbingiem a akcją bez pośrednią (metody działania obywateli), red. P. Frączek, Stowarzyszenie Asocjacje, Zielone Brygady.

[11] Rawls J. 1994. Teoria sprawiedliwości, tłum. J. Panufnik, J. Pasek, A. Romaniuk, Wydawnictwo Naukowe PWN.

[12] Sharp G. 1973. Power and Struggle, Porter Sargent.

[13] Skolnick J.H. 1969. The Politics of Protest. A report, Simon and Schuster.

[14] Tilly C., Tarrow S. 2007. Contentious Politics, Oxford University Press.

[15] Velvel L.R. 1969. Protecting Civil Disobedience Under the First Amendment, „George Washington Law Review”, nr 37.