Socjologiczne nawrócenie. Jakuba Karpińskiego teoria komunizmu

Michał Łuczewski

doi:10.51196/srz.9.12

Comments

No. 2(9) (2015): Civil Courage

Sociological Conversion. Jakub Karpiński’s Sociology of Communism

Michał Łuczewski

PDF (Polish)

Submitted: 23 June 2020
Published: 01-11-2015

Abstract

The goal of the paper is to describe Jakub Karpiński’s sociology and specifically – his theory of Communism. It extends the Girardian concept of „novelistic conversion” to show that sociologists, just as novelists, undergo conversion that makes them realize that they are dependent on something they can give witness to. Already in the beginning of his academic career, Karpiński decided to serve his scholar and national community. His further work articulated what he fought against and what he fought for. In consequence, he constructed an integral theory of Communism, which validates, describes the bygone system as well as points to ways of overcoming it: truth and solidarity.

References

Alexander J.C. 2001. Toward a Sociology of Evil, [w:] Rethinking evil, red. M.P. Lara, University of California Press.
Bourdieu P., Wacquant L. 2001. Zaproszenie do socjologii refleksyjnej, tłum. A. Sawisz, Oficyna Naukowa.
Bourdieu P. 2004. Męska dominacja, tłum. L. Kopciewicz, Oficyna Naukowa.
Bourdieu P. 2014. On the State. Lectures at the Collège de France 1989–1992, Polity.
Brzozowski S. 1910. Legenda Młodej Polski. Studia o strukturze duszy kulturalnej, B. Połoniecki.
Durkheim É. 1990. Elementarne formy życia religijnego. System totemiczny w Australii, tłum. A. Zadrożyńska, PWN.
Durkheim É. 1999. O podziale pracy społecznej, tłum. K. Wakar, PWN.
Grabowska M. 2007. Jakub Karpiński, [w:] Socjologia na Uniwersytecie Warszawskim. Fragmenty historii, red. A. Sułek, IFiS PAN, Warszawa, s. 416–421.
Jadacki J.J. 2013. Jakub Karpiński w kręgu Szkoły Lwowsko-Warszawskiej, „Studia Socjologiczne”, nr 4(211), s. 67–83.
Karpiński J. 1984. Mowa do ludu. Szkice o języku polityki, Puls.
Karpiński J. 1985. Przyczynowość w badaniach socjologicznych, PWN.
Karpiński J. 1987. Niepodległość od wewnątrz, Odnowa.
Karpiński J. 1988. Taternictwo nizinne, Pomost.
Karpiński J. 1989. Nie być w myśleniu posłusznym. Ossowscy, socjologia, filozofia, Polonia Book Fund.
Karpiński J. 1992a. Kultura i wielość rzeczywistości. Szkice o kulturze, FIS.
Karpiński J. 1992b. Między komunizmem a demokracją, Verba.
Karpiński J. 2003. Polska po przejściach, UMCS.
Karpiński J. 2005. Ustrój komunistyczny w Polsce, WSPiZ.
Karpiński J. 2006. Wprowadzenie do metodologii nauk społecznych, WSPiZ.
KhosraviNik M. 2010. Actor descriptions, action attributions, and argumentation. Towards a systematization of CDA analytical categories in the representation of social groups, „Critical Discourse Studies”, nr 7(1), s. 55–72.
Kierkegaard S. 1980. Co to znacz y być świadkiem prawdy?, [w:] K. Toepliz, Kierkegaard, Wiedza Powszechna, s. 280–290.
Kołakowski L. 2010. Nasza wesoła apokalipsa. Wybór najważniejszych esejów, Znak.
Kula M. 2005. Przedmowa, [w:] J. Karpiński, Ustrój komunistyczny w Polsce, WSPiZ.
Kuroń J. 1984. Polityka i odpowiedzialność, Aneks.
Leeuwen T. van 1996. The representation of social actors, [w:] Text and Practices: Readings in Critical Discourse Analysis, red. C. R. Caldas-Coulthard i M. Coulthard, Routledge, s. 32–70.
Łuczewski M. 2015. Chrześcijanin bez Boga. Teologia polityczna Pierre’a Bourdieu, „Stan Rzeczy”, nr 1(8), s. 194–226.
Marquard O. 2001. Szczęście w nieszczęściu. Rozważania filozoficzne, tłum. K. Krzemieniowa, Oficyna Naukowa.
Motrenko J. 2016. Zmagania metodologa z empirią. Pozytywistyczna socjologia Jakuba Karpińskiego, „Stan Rzeczy”, nr 1(9), s. 212–244.
Nowak-Jeziorański J. 2003. Jakub. Wypowiedzi zebrał i opracował Mariusz Kubik, http://www.mariuszkubik.pl/publikacje_prasowe_pke_karpinski.html; dostęp: 21.02.2016.
Palikot J. 2014. Zdjąć Polskę z krzyża. Janusz Palikot w rozmowie z Cezarym Michalskim, WAB.
Porębski Cz. 1996. Polish Value Theory. Five Lectures with Texts, WUJ.
Ricoeur P. 1992. Zło. Wyzwanie rzucone filozofii i teologii, tłum. E. Burska, Pax.
Rojek P. 2009. Semiotyka solidarności. Analiza dyskursów PZPR i NSZZ Solidarność w 1981 roku, Nomos.
Schmitt C. 2008. Lewiatan w teorii państwa Thomasa Hobbesa. Sens i niepowodzenie politycznego symbolu, tłum. M. Falkowski, Prószyński i S-ka.
Sułek, A. 2003. Droga Jakubowa, „Zeszyty Literackie”, nr 4(84), s. 116–117.
Tatarkiewicz W. 1992. Pisma z etyki i teorii szczęścia. Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
Taylor Ch. 2001. Źródła podmiotowości. Narodziny tożsamości nowoczesnej, tłum. M. Gruszczyński, Wydawnictwo Naukowe PWN.
Tilly Ch. 2002. Stories, Identities, and Political Change, Rowman and Littlefield.
Walicki A. 2009. Trzy patriotyzmy, [w:] tegoż, Naród, nacjonalizm, patriotyzm, Universitas, s. 343–397.
Wolff K.H. 1969. For a Sociology of Evil, „Journal of Social Issues”, nr 25(1), s. 111–126.

Downloads

Download data is not yet available.

Keywords

Karpiński
social theory
Communism
post-Communism
Solidarity
Girard

How to Cite

Łuczewski, M. (2015). Sociological Conversion. Jakub Karpiński’s Sociology of Communism. Stan Rzeczy, 2(9), 190-211. https://doi.org/10.51196/srz.9.12

Share

Most read articles by the same author(s)

Michał Łuczewski, Michael Kennedy, Anna Giza-Poleszczuk, Is It Possible to Be a Happy Professor? , Stan Rzeczy: No. 1(20) (2021): Predatory Identities
Michał Łuczewski, A Counterrevolutionary Concept: “Politics of History” in Poland , Stan Rzeczy: No. 1(10) (2016): Travelling Concepts
Michał Łuczewski, Demonic Origins of Social Sciences , Stan Rzeczy: No. 1(1) (2011): Demons in the Social Sciences
Jakub Motrenko, Michał Łuczewski, The Fate Got Me , Stan Rzeczy: No. 1(6) (2014): The Politics of Truth
Michał Łuczewski, Stanisław Burdziej, Postsecular Turn , Stan Rzeczy: No. 2(5) (2013): Post-Secularisms
Michał Łuczewski, A Christian without God: The Political Theology of Pierre Bourdieu , Stan Rzeczy: No. 1(8) (2015): Symbols
Michał Łuczewski, Creative Science , Stan Rzeczy: No. 1(2) (2012): How to Be a Successful Scholar?
Michał Łuczewski, Kłopoty z demonami , Stan Rzeczy: No. 1(1) (2011): Demons in the Social Sciences
Michał Łuczewski, Karolina J. Dudek, Untitled. Print on Paper, 17 x 23, 2013 , Stan Rzeczy: No. 1(4) (2013): The State of Art
Michael Burawoy, Michał Łuczewski, An Interview with Michael Burawoy , Stan Rzeczy: No. 1(1) (2011): Demons in the Social Sciences

1 2 > >>

[1] Alexander J.C. 2001. Toward a Sociology of Evil, [w:] Rethinking evil, red. M.P. Lara, University of California Press.

[2] Bourdieu P., Wacquant L. 2001. Zaproszenie do socjologii refleksyjnej, tłum. A. Sawisz, Oficyna Naukowa.

[3] Bourdieu P. 2004. Męska dominacja, tłum. L. Kopciewicz, Oficyna Naukowa.

[4] Bourdieu P. 2014. On the State. Lectures at the Collège de France 1989–1992, Polity.

[5] Brzozowski S. 1910. Legenda Młodej Polski. Studia o strukturze duszy kulturalnej, B. Połoniecki.

[6] Durkheim É. 1990. Elementarne formy życia religijnego. System totemiczny w Australii, tłum. A. Zadrożyńska, PWN.

[7] Durkheim É. 1999. O podziale pracy społecznej, tłum. K. Wakar, PWN.

[8] Grabowska M. 2007. Jakub Karpiński, [w:] Socjologia na Uniwersytecie Warszawskim. Fragmenty historii, red. A. Sułek, IFiS PAN, Warszawa, s. 416–421.

[9] Jadacki J.J. 2013. Jakub Karpiński w kręgu Szkoły Lwowsko-Warszawskiej, „Studia Socjologiczne”, nr 4(211), s. 67–83.

[10] Karpiński J. 1984. Mowa do ludu. Szkice o języku polityki, Puls.

[11] Karpiński J. 1985. Przyczynowość w badaniach socjologicznych, PWN.

[12] Karpiński J. 1987. Niepodległość od wewnątrz, Odnowa.

[13] Karpiński J. 1988. Taternictwo nizinne, Pomost.

[14] Karpiński J. 1989. Nie być w myśleniu posłusznym. Ossowscy, socjologia, filozofia, Polonia Book Fund.

[15] Karpiński J. 1992a. Kultura i wielość rzeczywistości. Szkice o kulturze, FIS.

[16] Karpiński J. 1992b. Między komunizmem a demokracją, Verba.

[17] Karpiński J. 2003. Polska po przejściach, UMCS.

[18] Karpiński J. 2005. Ustrój komunistyczny w Polsce, WSPiZ.

[19] Karpiński J. 2006. Wprowadzenie do metodologii nauk społecznych, WSPiZ.

[20] KhosraviNik M. 2010. Actor descriptions, action attributions, and argumentation. Towards a systematization of CDA analytical categories in the representation of social groups, „Critical Discourse Studies”, nr 7(1), s. 55–72.

[21] Kierkegaard S. 1980. Co to znacz y być świadkiem prawdy?, [w:] K. Toepliz, Kierkegaard, Wiedza Powszechna, s. 280–290.

[22] Kołakowski L. 2010. Nasza wesoła apokalipsa. Wybór najważniejszych esejów, Znak.

[23] Kula M. 2005. Przedmowa, [w:] J. Karpiński, Ustrój komunistyczny w Polsce, WSPiZ.

[24] Kuroń J. 1984. Polityka i odpowiedzialność, Aneks.

[25] Leeuwen T. van 1996. The representation of social actors, [w:] Text and Practices: Readings in Critical Discourse Analysis, red. C. R. Caldas-Coulthard i M. Coulthard, Routledge, s. 32–70.

[26] Łuczewski M. 2015. Chrześcijanin bez Boga. Teologia polityczna Pierre’a Bourdieu, „Stan Rzeczy”, nr 1(8), s. 194–226.

[27] Marquard O. 2001. Szczęście w nieszczęściu. Rozważania filozoficzne, tłum. K. Krzemieniowa, Oficyna Naukowa.

[28] Motrenko J. 2016. Zmagania metodologa z empirią. Pozytywistyczna socjologia Jakuba Karpińskiego, „Stan Rzeczy”, nr 1(9), s. 212–244.

[29] Nowak-Jeziorański J. 2003. Jakub. Wypowiedzi zebrał i opracował Mariusz Kubik, http://www.mariuszkubik.pl/publikacje_prasowe_pke_karpinski.html; dostęp: 21.02.2016.

[30] Palikot J. 2014. Zdjąć Polskę z krzyża. Janusz Palikot w rozmowie z Cezarym Michalskim, WAB.

[31] Porębski Cz. 1996. Polish Value Theory. Five Lectures with Texts, WUJ.

[32] Ricoeur P. 1992. Zło. Wyzwanie rzucone filozofii i teologii, tłum. E. Burska, Pax.

[33] Rojek P. 2009. Semiotyka solidarności. Analiza dyskursów PZPR i NSZZ Solidarność w 1981 roku, Nomos.

[34] Schmitt C. 2008. Lewiatan w teorii państwa Thomasa Hobbesa. Sens i niepowodzenie politycznego symbolu, tłum. M. Falkowski, Prószyński i S-ka.

[35] Sułek, A. 2003. Droga Jakubowa, „Zeszyty Literackie”, nr 4(84), s. 116–117.

[36] Tatarkiewicz W. 1992. Pisma z etyki i teorii szczęścia. Zakład Narodowy im. Ossolińskich.

[37] Taylor Ch. 2001. Źródła podmiotowości. Narodziny tożsamości nowoczesnej, tłum. M. Gruszczyński, Wydawnictwo Naukowe PWN.

[38] Tilly Ch. 2002. Stories, Identities, and Political Change, Rowman and Littlefield.

[39] Walicki A. 2009. Trzy patriotyzmy, [w:] tegoż, Naród, nacjonalizm, patriotyzm, Universitas, s. 343–397.

[40] Wolff K.H. 1969. For a Sociology of Evil, „Journal of Social Issues”, nr 25(1), s. 111–126.

Abstract

References

Downloads

Similar Articles

Most read articles by the same author(s)