Artykuły
Nr 2(7) (2014): Co nam po kontrkulturze?
Wyrażanie sprzeciwu poprzez duchowość. Przypadek minimalizmu
-
Przesłane
-
23 June 2020
-
Opublikowane
-
01-11-2014
Abstrakt
Z perspektywy historii Zachodu kontrkulturowy ruch hipisowski można potraktować jako kolejną ekspresję pojawiającej się co pewien czas tendencji kulturowej, w której odradza się pragnienie uwolnienia od posiadania rzeczy, zakwestionowanie wartości charakterystycznych dla społeczeństwa wysokiej konsumpcji, powrót do ideału życia prostego. Celem artykułu jest analiza współczesnego zjawiska, określanego mianem minimalizmu, w wielu punktach nawiązującego do kontrkulturowych postulatów, choć niebędącego prostą kontynuacją hipisowskiej kontestacji. Zjawisko to, dla którego opisu najbardziej adekwatnym terminem wydaje się termin „styl życia”, wiąże się przede wszystkim z blogosferą, a do najbardziej popularnych minimalistów należą: Leo Babauta, Joshua Becker, Joshua Fields Millburn czy Ryan Nicodemus. Choć minimalizm jest postrzegany przede wszystkim jako styl życia, w którym ludzie starają się uwolnić od nadmiaru rzeczy, w artykule zjawisko to zostanie potraktowane jako forma antykonsumpcjonistycznej duchowości, której źródeł należy poszukiwać w zachodniej (głównie w USA) fascynacji buddyzmem zen. W artykule zostanie podjęta także próba pokazania istnienia strukturalnych podobieństw między minimalizmem i buddyzmem zen.
Bibliografia
- Babauta L. 2008. Zen Habits Handbook for Life. Hundreds of Tips for Simplicity, Happiness, Productivity, Waking Lion Press, West Valley City.
- Babauta L. 2009. The Power of Less. The Fine Art of Limiting Yourself to the Essential… in Business and in Life, Hyperion, New York.
- Babauta L. 2011. Zen To Done. The Ultimate Simple Productivity System, Waking Lion Press, West Valley City.
- Becker J. 2013a. What is Minimalism. http://www.becomingminimalist.com/what-is-minimalism/; dostęp: 1.07.2014.
- Becker J. 2013b. On living countercultural Lives. http://www.becomingminimalist.com/on-living-countercultural-lives/; dostęp: 10.10.2013.
- Bruce S. 2000. The New Age and Secularisation, [w:] Beyond New Age. Exploring Alternative Spirituality, red. S. Sutcliffe, M. Bowman, Edinburgh University Press, Edinburgh, s. 220–236.
- Bruce S. 2006. Secularization and the Impotence of Individualized Religion, „Hedgehog Review” 2006, nr 1–2(8), s. 35–45.
- Burch M. A. 2012. Mindfulness. The Doorway to Simple Living, Simplicity Institute. http://simplicityinstitute.org/wp-content/uploads/2011/04/MindfulnessSimplicityInstitute.pdf; dostęp: 1.07.2014.
- Campbell C. 1972. The Cult, the Cultic Milieu and Secularization, „A Sociological Yearbook of Religion in Britain” 1972, nr 5, s. 119–136.
- Campbell C. 2005. The Romantic Ethic and the Spirit of Modern Consumerism, Alcuin Academics, York.
- Cusack C. M. 2013. The Western Reception of Buddhism. Celebrity and Popular Cultural Media as Agents of Familiarisation. https://www.equinoxpub.com/journals/index.php/ARSR/article/downloadSuppFile/10989/2257+&cd=1&hl=pl&ct=clnk&gl=pl; dostęp: 18.10.2013.
- Dalajlama, Howard C. C. 1998. Art of Happiness. A Handbook For Living, Hodder & Stoughton, London.
- Dalajlama, Howard C. C. 2000. Sztuka szczęścia. Poradnik życia, tłum. J. Grabiak, Dom Wydawniczy Rebis, Poznań.
- D’Onza C. M. 2005. Buddyzm, tłum. K. Stopa, Wydawnictwo WAM, Kraków.
- Etzioni A. 2004. The Post Affluent Society, „Review of Social Economy” 2004, nr 3, vol. LXII, s. 407–420.
- Giordan G. 2009. The Body between Religion and Spirituality, „Social Compass” 2009, nr 2(56), s. 226–236.
- Grigsby M. 2004. Buying Time and Getting By. The Voluntary Simplicity Movement, State University of New York Press, Albany, NY.
- Harnden Ph. 2003. Journeys of Simplicity. Traveling Light with Thomas Merton, Bashō, Edward Abbey, Annie Dillard & Others, SkyLight Paths Publishing, Woodstock, Vermont.
- Heelas P., Woodhead L., Seel B., Szerszynski B. i Tusting K. 2007. The Spiritual Revolution. Why Religion Is Giving Way to Spirituality, Blackwell Publishing, Oxford.
- Inglehart R., Welzel Ch. 2007. Modernization, Cultural Change, and Democracy. The Human Development Sequence, Cambridge University Press, Cambridge.
- Janion M., Żmigrodzka M. 2004. Romantyzm i egzystencja. Fragmenty niedokończonego dzieła, Słowo/Obraz Terytoria, Gdańsk.
- Jawłowska A. 1975. Drogi kontrkultury, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa.
- Jeżowski M. 2010. Duchowość – paradygmat socjologii religii czy socjologii moralności? A może socjologia duchowości?, [w:] Religijność i duchowość – dawne i nowe formy, red. M. Libiszowska-Żółtkowska, S. Grotowska, Zakład Wydawniczy „NOMOS”, Kraków, s. 66–78.
- Kabat-Zinn J. 1994. Wherever You Are, There You Are. Mindfulness Meditation in Everyday Life, Hyperion, New York.
- Kasperek A. 2012. Wolność spod znaku undergroundu. Duchowość (po)nowoczesna w perspektywie hermeneutyki kultury i socjologii religii, Zakład Wydawniczy „NOMOS”, Uniwersytet Śląski, Kraków.
- Kasperek A. 2013. Oczyszczając drzwi percepcji. Szkic o idei imaginacji w romantyzmie, kontrkulturze i New Age, „Studia Humanistyczne AGH” 2013, nr 3, s. 31–48.
- Loreau D. 2008. Sztuka prostoty, tłum. J. Sobotnik, Jacek Santorski & Co Agencja Wydawnicza, Warszawa.
- Loreau D. 2011. Sztuka planowania, tłum. A. Waśko-Bongiraud, Wydawnictwo Czarna Owca, Warszawa.
- Luckmann Th. 1996. Niewidzialna religia. Problem religii we współczesnym społeczeństwie, tłum. L. Bluszcz, Zakład Wydawniczy „NOMOS”, Kraków.
- Meyer P. 1973. Historia sztuki europejskiej. Tom II: Od renesansu po czasy współczesne, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
- Millburn J. F., Nicodemus R. 2011. Minimalism. Essential Essays, Asymmetrical Press, Columbia, Missouri.
- Mouzelis N. 2012. Modernity. Religious Trends, [w:] Universal Rights in a World of Diversity. The Case of Religious Freedom, red. M. A. Glendon, H. F. Zacher, „Pontifical Academy of Social Sciences” Acta 17, Vatican City, s. 71–90. www.pass.va/content/dam/scienzesociali/pdf/acta17/acta17-mouzelis.pdf; dostęp: 1.07.2014.
- Nhat Hanh Th. 1992. Cud uważności. Zen w sztuce codziennego życia. Prosty podręcznik medytacji, tłum. G. Draheim, Jacek Santorski & CO Agencja Wydawnicza, Warszawa.
- Possamai A. 2005. Religion and Popular Culture. A Hyper-Real Testament, P.I.E., Peter Lang, Oxford.
- Roszak Th. 1973. The Making of a Counter Culture. Reflections on the Technocratic Society & Its Youthful Oppositions, Faber and Faber, London.
- Rucki M. 2012. Daisetz Teitaro Suzuki (1870–1966) i jego anglojęzyczna prezentacja zenu, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa.
- Quispel G. 2008. Gnosis and Culture, [w:] Gnostica, Judaica, Catholica. Collected Essays of Gilles Quispel, red. J. van Oort, Brill, Leiden, s. 141–153.
- Strobel T. 2012. You Can Buy Happiness (and It’s Cheap). How One Woman Radically Simplified Her Life and How You Can Too, New World Library, Novato, California.
- Suzuki D. T. 1979. Wprowadzenie do buddyzmu Zen, tłum. M. Grabowska, A. Grabowski, Czytelnik, Warszawa.
- Suzuki D. T. 2009. Zen i kultura japońska, tłum. B. Szymańska, P. Mróz, A. Zalewska, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków.
- Taylor Ch. 1991. The Ethics of Authenticity, Harvard University Press, Cambridge.
- Taylor Ch. 1996. Etyka autentyczności, tłum. A. Pawelec, Społeczny Instytut Wydawniczy Znak, Fundacja im. Stefana Batorego, Kraków, Warszawa.
- Taylor Ch. 2007. A Secular Age, The Belknap Press of Harvard University Press, Cambridge, Massachusetts, London.
- Watts A. W. 1957. The Way of Zen, Penguin Books, New York.
- Watts A. W. 1997. Droga zen, tłum. S. Musielak, Dom Wydawniczy Rebis, Poznań.
- Wilson K. 2012. Becoming a Minimalist. Your Guide to Living a Great Life with Less Through Minimalism [Kindle Edition].
- York M. 2001. New Age Commodification and Appropriation of Spirituality, „Journal of Contemporary Religion” 2001, nr 3, vol. 16, s. 361–372.
Downloads
Download data is not yet available.