Przejdź do głównego menu Przejdź do sekcji głównej Przejdź do stopki
Nagłówek strony

Artykuły

Nr 1(22) (2022): Powrót metafizyki

Nowa aluzyjność i symulacja metafizyki – hipermodernistyczne doświadczenie na przykładach z kręgu Café Forgot

DOI
https://doi.org/10.51196/srz.22.15
Przesłane
31 lipca 2022
Opublikowane
31-12-2022

Abstrakt

Metafizyka klasyczna nie stanowi już wiarygodnego podłoża do uprawiania filozofii. Niemniej bywa obecna w formie estetycznych referencji. Przywołując konkretną wizję świata i wartości, może kształtować doświadczenie.

Niniejszy artykuł opisuje zjawiska nazwane przez autora „nową aluzyjnością” i „symulacją metafizyki”. Wychodząc od obserwacji empirycznych młodej mody, prezentowanej w medium społecznościowym Instagram, autor zwraca uwagę na ambiwalentną postawę artystek wobec metafizyczności. Ma ona polegać na jej afirmatywnym przywołaniu z jednoczesnym wywołaniem wrażenia lęku lub groteski. Posługując się perspektywą logiki kulturowej hipermodernizmu, autor dostrzega potrzebę nowego rodzaju relacji do wartości związanych z modernizmem i postmodernizmem. Zwraca również uwagę na przełamania postawy ironii i niezainteresowania głębią. W ich miejsce pojawiają się poczucie nadziei, wiara, suponowanie
możliwości sensu i porządku, które są jednak trzymane na dystans i podszyte cynizmem przyjmują symulakryczny charakter.

Bibliografia

  1. Augé M. 2012. Nie-miejsca. Wprowadzenie do antropologii hipernowoczesności, tłum. R. Chymkowski, Aletheia.
  2. Boym S. 2001. The Future of Nostalgia, Basic Books.
  3. Buckley Ch., Clark H. 2017. Fashion and Everyday Life, Bloomsbury Publishing.
  4. Certeau M. de. 2008. Wynaleźć codzienność. Sztuki działania, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
  5. Chymkowski R. 2018. Co po postmodernizmie? Derrida i nietożsamość, „Edukacja Filozoficzna”, nr 66, s. 119–142.
  6. Deleuze G., Guattari F. 2015. Tysiąc plateau, tłum. J. Bednarek, Fundacja Nowej Kultury Bęc Zmiana.
  7. English B. 2013. A Cultural History of Fashion in the 20th and 21st Centuries, Bloomsbury Academics.
  8. Eshelman R. 2008. Performatism or the End of Postmodernity, The Davis Group Publishers.
  9. Fisher M. 2016. The Weird And The Eerie, Repeater Books.
  10. Hjarvard S. 2016. Mediatization and the Changing Authority of Religion, „Media, Culture & Society”, nr 38, s. 1–10.
  11. Grondin J. 2021. Piękno metafizyki, tłum. M. Marczak, Państwowy Instytut Wydawniczy.
  12. Jameson F. 2011. Postmodernizm, czyli logika kulturowa późnego kapitalizmu, tłum. M. Płaza, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
  13. Jay M. 2008. Pieśnie doświadczenia. Nowoczesne amerykańskie i europejskie wariacje na uniwersalny temat, tłum. A. Rejniak-Majewska, Universitas.
  14. Jurgenson N. 2021. Fotka. O zdjęciach i mediach społecznościowych, tłum. Ł. Zaremba, Karakter.
  15. Kasia K. 2019. Doświadczenie estetyczne i wspólnota spektaklu, Universitas.
  16. Korwin-Piotrowska D. 2019. Wokół kategorii metaxú. Doświadczanie i wytwarzanie międzyludzkiego pogranicza za pomocą języka, „Tematy i Konteksty”, nr 9, s. 54–69.
  17. Lorenc I. 2006. O możliwości słabej ontologii. Od Baudrillarda do Vattima, „Sztuka i Filozofia”, nr 29, s. 56–61.
  18. Lipovetsky G. 2005. Hypermodern Times, tłum. A. Brown, Politic Press.
  19. Lipovetsky G. 2009. The Empire of Fashion: Dressing Modern Democracy, Yale University Press.
  20. Lyotard J.F. 1998. Postmodernizm dla dzieci, tłum. J. Migasiński, Fundacja Aletheia.
  21. Quintana-Paz M.Á. 2018. Post-Truth as a Feature of Hypermodern Times, „Edukacja Filozoficzna”, nr 66, s. 143–161.
  22. Sedgwick P.R. 2019. Hypermodernity and Visuality (Critical Perspectives on Theory, Culture and Politics), Rowman & Littlefield Publishers, e-book.
  23. Trepczyński M. 2013. Człowiek hipermodernizmu, „Edukacja Filozoficzna”, nr 56, s. 171–184.
  24. Trepczyński M. 2018. Hypermodernism as Deceleration, Re-stabilisation and Reconciliation, „Edukacja Filozoficzna”, nr 66, s. 163–184.
  25. Trepczyński M., Zakrzewski W. 2012. Hipermodernizm? – perspektywy po-modernistyczne i po-postmodernistyczne, [w:] Refleksje na temat ponowoczesności, red. M. Lubecki, Wydawnictwo Libron, Kraków, s. 77–115.
  26. Toth J. 2010. The Passing of Postmodernism, Sunny Press.
  27. Vattimo G. 2006. Koniec nowoczesności, tłum. M. Surma-Gawłowska, Universitas.
  28. Weber M. 2002. Gospodarka i społeczeństwo: zarys socjologii rozumiejącej, tłum. D. Lachowska, PWN.
  29. Žižek S. 2009. Kruchy absolut, tłum. M. Kropiwnicki, Wydawnictwo Krytyki Politycznej.
  30. https://www.instagram.com/cafe_forgot/; dostęp: 30.06.2021.
  31. https://www.instagram.com/ebonnymunro/; dostęp: 30.06.2021.
  32. https://www.instagram.com/_cruosia_/; dostęp: 30.06.2021.
  33. https://www.instagram.com/rebekahkosonenbide/; dostęp: 30.06.2021.
  34. https://www.instagram.com/daddybearsmood/; dostęp: 30.06.2021.
  35. https://www.instagram.com/quin_xu/; dostęp: 30.06.2021.
  36. https://www.instagram.com/polyhedron.studio/; dostęp: 30.06.2021.
  37. https://www.instagram.com/nao_now/; dostęp: 30.06.2021.
  38. https://www.instagram.com/kristinmallison/; dostęp: 30.06.2021.
  39. https://www.instagram.com/candy.mntn/; dostęp: 30.06.2021.
  40. https://www.instagram.com/sklep.galeriakarowa/; dostęp: 30.06.2021.
  41. http://ozkultura.pl/wpis/175/3; dostęp: 30.06.2021.
  42. https://www.e-flux.com/journal/61/61000/the-new-depthiness/; dostęp: 30.06.2021.

Downloads

Download data is not yet available.

Podobne artykuły

1 2 > >> 

Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.