common.pageHeaderLogo.altText6743ef618985f

Artykuły

Nr 1(6) (2014): Polityka prawdy

Badania nad ruchem nacjonalistycznym. Ograniczenie czy wyzwanie dla socjologii publicznej?

  • Justyna Kajta
Przesłane
12 June 2020
Opublikowane
01-04-2014

Abstrakt

Artykuł prezentuje dylematy towarzyszące próbom zastosowania założeń postulowanej przez Michaela Burawoya socjologii publicznej w badaniach nad ruchem nacjonalistycznym. Tekst pisany jest na podstawie badań własnych nad tożsamością uczestników ruchu nacjonalistycznego w Polsce, w ramach których realizowane są narracyjne wywiady biograficzne z członkami takich organizacji, jak Obóz Narodowo-Radykalny, Narodowe Odrodzenie Polski oraz Młodzież Wszechpolska. Dla rozważań o ograniczeniach możliwości uprawiania socjologii publicznej w badaniach nad światem prawicowym istotny okazuje się podział na tradycyjną oraz organiczną socjologię publiczną. Artykuł sugeruje, że uprawianie organicznej socjologii publicznej w badaniach nad światem prawicowym jest możliwe, choć dla badaczy, którzy dostrzegają uzasadnienie dla marginalizacji kontrowersyjnych wykluczonych, jakimi są nacjonaliści, socjologia publiczna powinna ograniczyć się do swojej tradycyjnej formy, w której nie wybierają oni konkretnej publiczności, a tym samym ani nie pomagają nacjonalistom, ani też im świadomie nie szkodzą.

Bibliografia

  1. Antoszewski A., Herbut R. (red.) 1996. Leksykon politologii, Wrocławskie Wydawnictwo Naukowe Atla 2, Wrocław.
  2. Blee K. 2007. Ethnographies of the Far Right. „Journal of Contemporary Ethnography” 2007, 36(2), s. 119–128.
  3. Billig M. 2008. Banalny nacjonalizm, tłum. M. Sekerdej, Wydawnictwo Znak, Kraków.
  4. Brady D. 2004. Why Public Sociology May Fail?, „Social Forces” 2004, Vol. 82, No. 4, s. 1629–1638.
  5. Braithwaite J. 2005. For Public Social Science, „The British Journal of Sociology” 2005, nr 3, s. 345–353.
  6. Burawoy M. 2009. O socjologię publiczną. Przemówienie prezydenckie z roku 2004, tłum. A. Dziuban, [w:] Nowe perspektywy teorii socjologicznej, red. A. Manterys, J. Mucha, Zakład Wydawniczy NOMOS, Kraków, s. 525–561.
  7. Castells M. 2009. Siła tożsamości, tłum. S. Szymański, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
  8. Charmaz K. 2009. Teoria ugruntowana. Praktyczny przewodnik po analizie jakościowej, tłum. B. Komorowska, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
  9. Fontana A., Frey H.H. 2009. Wywiad. Od neutralności do politycznego zaangażowania, tłum. M. Skowrońska, [w:] Metody badań jakościowych, tom 2, red. N.K. Denzin, Y.S. Lincoln, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, s. 81–127.
  10. Fox Piven F. 2007. From Public Sociology to Politicized Sociologist, [w:] Public Sociology. Fifteen Eminent Sociologists Debate Politics and the Profession in the Twenty-first Century, red. D. Clawson, R. Zussman, J. Misra, N. Gerstel, R. Stokes, D.L. Anderton, M. Burawoy, University of California Press, Berkley and Los Angeles, California, s. 158–166.
  11. Glaser B., Strauss A. 2009. Odkrywanie teorii ugruntowanej. Strategie badania jakościowego, tłum. M. Gorzko, Zakład Wydawniczy Nomos, Kraków.
  12. Goffman E. 2005. Piętno. Rozważania o zranionej tożsamości, tłum. A. Dzierżyńska, J. Tokarska-Bakir, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk.
  13. Holestein J., Gubrium J. 1997. Active interviewing, [w:] Qualitative Research: Theory, Method and Practise, red. D. Silverman, Sage, London.
  14. Hułas M. 2011. Public sociology jako nowa subdyscyplina naukowa według Michaela Burawoya, „Rocznik Nauk Społecznych” 2011, nr 39, s. 29–67.
  15. Kaźmierska K. 1996. Wywiad narracyjny – technika i pojęcie analityczne, [w:] Biografia a tożsamość narodowa, red. M. Czyżewski, A. Piotrowski, A. Rokuszewska-Pawełek, Katedra Socjologii Kultury, Łódź, s. 35–44.
  16. Konecki K. 2000. Studia z metodologii badań jakościowych. Teoria ugruntowana, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
  17. Lewin K. 1946. Action research and minority problems, „Journal of Social Issues” 1946, Vol. 2, Issue 4, s. 34–46.
  18. Mammone A., Godin E., Jenkins B., red. 2013. Varieties of Right-Wing Extremism in Europe, Routledge, London–New York.
  19. McAdam D. 2001. Harmonizing the voices: Thematic continuity across the chapters, [w:] Silence and voice in the study of contentious politics, red. R.R. Aminzade, J.A. Goldstone, D. McAdam, E.J. Perry, W.H. Sewell, Jr., S. Tarrow, and Ch. Tilly, Cambridge University Press, New York, s. 222–240.
  20. Merton R.K. 1972. Insiders and Outsiders. A Chapter in the Sociology of Knowledge, „American Journal of Sociology” 1972, Vol. 78, no. 1, s. 9–47.
  21. Pankowski R. 2010. The Populist Radical Right in Poland. The Patriots, Routledge, London–New York.
  22. Podemski K. 2011. Lewicowa, centrowa i prawicowa tożsamość, [w:] Społeczeństwa Europy Środkowo-Wschodniej. Projekt Eurequal, red. K. Podemski, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Adama Mickiewicza, Poznań, s. 329–348.
  23. Rokuszewska-Pawełek A. 1996. Miejsce biografii w socjologii interpretatywnej.Program socjologii biografistycznej Fritza Schutzego, „ASK. Społeczeństwo. Badania. Metody” 1996, nr 1, s. 37–54.
  24. Schütze F. 1990. Presja i wojna: doświadczenia młodego żołnierza niemieckiego w czasie drugiej wojny światowej i ich implikacje biograficzne, [w:] Metoda biograficzna w socjologii, red. J. Włodarek, M. Ziółkowski, PWN, Warszawa, s. 325–339.
  25. Silverman D. 2009. Interpretacja danych jakościowych. Metody analizy rozmowy, tekstu i interakcji, tłum. M. Głowacka Grajper, J. Ostrowska, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
  26. Simmel G. 1950. The Sociology of Georg Simmel, red. K.H. Wolff, Free Press, New York.
  27. Szacki J. 2002. Historia myśli socjologicznej, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
  28. Turner J.H. 2005. Is Public Sociology Such a Good Idea?, „American Sociologist” 2005, nr 36, s. 27–45.
  29. Wengraf T. 2012. Interpretacja historii życiowych, sytuacji życiowych i doświadczeń osobistych: biograficzno-narracyjna metoda interpretacyjna (BNIM – Biographic--Narrative Interpretative Method), tłum. J. Kajta, [w:] Metoda biograficzna w socjologii. Antologia tekstów, red. K. Kaźmierska, Zakład Wydawniczy Nomos, Kraków, s. 351–362.
  30. Wiatr J. 2006. Europa pokomunistyczna. Przemiany państw i społeczeństw po 1989 roku, Scholar, Warszawa.
  31. Wieviorka M. 2011. Dziewięć wykładów z socjologii, tłum. A. Trąbka, Zakład Wydawniczy Nomos, Kraków.
  32. Wrzosek T. 2010. Nacjonalizm i hegemonia. Przypadek Młodzieży Wszechpolskiej, Wydawnictwo Wschód–Zachód, Łódź.

Downloads

Download data is not yet available.

Podobne artykuły

51-60 z 68

Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.