common.pageHeaderLogo.altText6766a8206c1ea

Tłumaczenia

Nr 1(22) (2022): Powrót metafizyki

Dyspozytyw osoby

  • Roberto Esposito
Przesłane
31 August 2022
Opublikowane
31-12-2022

Bibliografia

  1. Achella S. 2010. Rappresentazione e concetto. Religione e filosofia nel sistema hegeliano, La Città del Sole.
  2. Alexandre J. 2001. Une chair pour la gloire. L’anthropologie réaliste et mystique de Tertullien, Beauchesne.
  3. Arquillière H.X. 1934. L’augustinisme politique. Essai sur la formation des théories politiques du Moyen-Âge, J. Vrin.
  4. Balibar É. 1998. Introduction, [w:] J. Locke, Identité et la différence. L’invention de la conscience, Seuil, s. 9–101.
  5. Balibar É. 2004. Vocabulaire européen des philosophies. Dictionnaire des intraduisibles, red. B. Cassin, Le Seuil, s. 1233–1254.
  6. Boniolo G. 2010. Homo, caput persona. La costruzione giuridica dell’identità nell’esperienza romana, [w:] Persona e diritto: trasformazioni della categoria politica fondamentale, red. A. Corbino, M. Humbert, G. Negri, U. Vincenti, Pavia University Press.
  7. Braun R. 1962. Deus Christianorum, Recherches sur le vocabulaire doctrinal de Tertullien, Presses Universitaires de France.
  8. Cricenti G. 2008. Persona, soggetto e corpo, [w:] tegoż, I diritti sul corpo, Jovene, s. 35.
  9. Crignon P. 2007. L’altération du christianisme. Hobbes et la Trinité, Les Études Philosophiques.
  10. Corbino A., Humbert M., Negri G., red. 2010. Homo, caput, persona, IUSS Press.
  11. Cormier P. 2007. La fondation augustinienne de la personne, „Les Études Philosophiques”, nr 2, s. 147–162.
  12. De Belloy C. 2007. Personne divine, personne humaine selon Thomas d’Aquin: l’irréductibile analogie, „Les Études Philosophiques”, nr 2, s. 163–181.
  13. De la Boétie É. 1997. Discours de la servitude volontaire, Mille et une nuits.
  14. De la Boétie É. 2011. Discours de la servitude volontaire, P. Flores d’Arcais.
  15. De Libera A. 2007. Archéologie du sujet, t. 1: Naissance du sujet, Vrin.
  16. De Libera A. 2008. Archéologie du sujet, t. 2: La quête de l’identité, Vrin.
  17. Descartes R. 2001. Medytacje o pierwszej filozofii, tłum. M. Ajdukiewicz, K. Ajdukiewicz, Wydawnictwo Antyk.
  18. Drobner H.R. 1986. Person-Exegese und Christologie bei Augustinus. Zur Herkunft der Formel „una persona“, Philosophia Patrum.
  19. Engelhardt H.T. 1996. The Foundations of Bioethics, Oxford University Press.
  20. Essay F. 1992. Le vocabulaire de la personne, [w:] Hobbes et son vocabulaire. Etudes de lexicographie philosophique, red. Y.C. Sarka, Paris 1992.
  21. Gaius. 2003. Gai institutiones = Instytucje Gaiusa: tekst i przekład, z jęz. łac. tłum., wstępem i uwagami opatrzył W. Rozwadowski, Ars boni et aequi – Przedsiębiorstwo Wydawnicze Władysław Rozwadowski.
  22. Gilson É. 1943. Introduction à l’étude de Saint Augustin, J. Vrin.
  23. Harnack A. von. 1932. Lehrbuch der Dogmengeschichte, J.C.B. Mohr.
  24. Hegel G.W.F. 1969. Zasady filozofii prawa, tłum. A. Landman, PWN.
  25. Hegel G.W.F. 2002. Fenomenologia ducha, tłum. Ś.F. Nowicki, Fundacja Aletheia.
  26. Hobbes T. 1839–1845. Leviathan, [w:] The English Works of Thomas Hobbes of Malmesbury, Now First Collected and Edited by Sir William Molesworth, t. 3, s. 148.
  27. Hobbes T. 1956. O człowieku, [w:] tegoż, Elementy filozofii, t. 2, tłum. C. Znamierowski, PWN, s. 3–176.
  28. Hobbes T. 2009. Lewiatan, tłum. C. Znamierowski, Fundacja Aletheia.
  29. Hobbes T. 2017. The Elements of Law Natural and Politic, [w:] Three-Text Edition of Thomas Hobbes’s Political Theory. The Elements of Law, De Cive and Leviathan, red. D. Baumgold, Cambridge University Press, s. 196–205.
  30. Kant I. 2005. Metafizyka moralności, tłum. E. Nowak, PWN.
  31. Kant I. 2007. O postępach metafizyki, tłum. A. Banaszkiewicz, posł. K. Stachowiak, PWN.
  32. Kantorowicz E.H. 1947. The Quintity of Winchester, „The Art Bulletin” 29, nr 2, s. 73–85.
  33. Law E. 1769. A Defence of Mr. Locke’s Opinion Concerning Personal Identity, in Answer to the First Part of a Late Essay on that Subject, [w:] The Works of John Locke, t. 2, Cambridge [wyd. 10 – 1823], s. 301.
  34. Lessay F. 1992. Le vocabulaire de la personne, [w:] Hobbes et son vocabulaire. Études de lexicographie philosophique, red. Y.C. Zarka, J. Vrin, s. 155–186.
  35. Lettieri G. 1988. Il senso della storia in Agostino d’Ippona. Il “Saeculum” e la gloria nel “Del Civitate Dei”, Borla.
  36. Lettieri G. 2002. Riflessioni sulla teologia politica in Agostino, [w:] Il Dio mortale: teologie politiche tra antico e contemporaneo, red. P. Bettiolo, G. Filoramo, Morcelliana, s. 267–298.
  37. Locke J. 1955. Rozważania dotyczące rozumu ludzkiego, tłum. B.J. Gawęcki, t. 1, PWN.
  38. Locke J. 2015. Dwa traktaty o rządzie, tłum. Z. Rau, Wydawnictwo Aletheia.
  39. Maritain J. 1947. Les droits de l’homme et la loi naturelle, Paul Hartmann Éditeur.
  40. Matheron A. 1990. Hobbes, la Trinité et les caprices de la représentation, [w:] Thomas Hobbes Premiere théorie de la science et politique, red. J. Bernhardt, Y.C. Zarka, Vrin, s. 381–390.
  41. McClintock A. 2010. Servi della pena. Condannati a morte nella Roma imperiale, Edizione Scientifiche Italiane.
  42. Milano A. 1984. Persona in teologia. Alle origini del significato di persona tel cristianeismo antico, Edizoni Deheniane.
  43. Mill J.S. 1959. O wolności, tłum. A. Kurlandzka, De Agostini.
  44. Mohrmann C. 1958–1977. Études sur le latin des Chrétiens, t. 4, Edizioni di storia e letteratura.
  45. Moingt J. 1966–1969. Théologie trinitaire de Tertullien, nr II.4, Aubier.
  46. Orestano R. 1968. Il problemo delle persone giuridiche in diritto romano, Libreria Gullà.
  47. Paganini G. 2003. Hobbes, Valla and the Trinity, „British Journal for the History of Philosophy” XI, nr 2, s. 183–218.
  48. Peppe L. 2010. Fra corpo e patrimonio. Obligatus, addictus, ductus, persona in causa mancipi, [w:] Homo, caput, persona, red. A. Corbino, M. Humbert, G. Negri, IUSS Press, s. 435–490.
  49. Pothier R.J. 1823–1825. Traité des personnes et des choses, de la propriété, de la possession, de la prescription, de l’hypothèque, du contrat de nantissement, de cens, des champarts, [w:] Œuvres de R.J. Pothier, contenant les traité du droit français, t. 8, Hachette Bnf [wyd. z 2017].
  50. Quadrato R. 2010. La persona in Gaio. Il problema dello Schiavo, [w:] tegoż, Gaius dixit. La voce di un giurista di frontiera, Cacucci Editore, s. 1–35.
  51. Quatrefages M. 2006. Augustin et “persona”, [w:] La personne et le christianisme ancien, red. B. Meunier, Cerf, s. 73–104.
  52. Ritter J. 1969. Metaphysik und Politik. Studien zu Aristoteles und Hegel, Shurkamp.
  53. Rodotà S. 2007. Dall soggetto alla persona. Trasformazioni di una categoria giuridica, „Filosofia Política”, nr 3, s. 365–377.
  54. Rodotà S. 2012. Il diritto di avere diritti, Laterza.
  55. Savigny F.K. von. 1840. System des heutigen Römischen Rechts, t. 1, Bei Veit und Camp.
  56. Scarpat G. 1985. Introduzione, [w:] Tertulian, Contro Prassea, red. G. Scarpat, Società Editrice Internazionale.
  57. Schiavone A. 1984. Alle origini del diritto borghese. Hegel contro Savigny, Laterza.
  58. Schlossmann S. 1906. Persona und prospon im Recht und im christlichen Dogma, Lipsius&Ticher.
  59. Schmitt C. 1965. Die vollendete Reformation. Bemerkungen und Hinweise zu neuen Leviathan-Interpretationem, „Der Staat” 4, s. 51–59.
  60. Schrijnen J. 1932. Charakteristik del altchristlichen Latein, Dekker en van de Vegt.
  61. Sciacca F. 2000. Il concetto di persona in Kant: normatività e politica, Giuffrè.
  62. Singer P. 2000. Writings on an Ethical Life, Open Road.
  63. Stolfi E. 2007. La nozione di “persona” nell’esperienza giuridica romana, „Filosofia Politica”, nr 3, s. 379–391.
  64. Stolfi E. 2010. Il diritto, la genealogia, la storia. Itinerari, il Mulino.
  65. Święty Augustyn. 1996. O Trójcy Świętej, tłum. M. Stokowska, Wydawnictwo Znak.
  66. Święty Augustyn. 1998. Państwo Boże, tłum. W. Kubicki, Wydawnictwo ANTYK–Marek Derewiecki.
  67. Święty Augustyn. 2002. Pisma Monastyczne, tłum. P. Nehring, M. Starowieyski, R. Szaszka, Tyniec. Wydawnictwo Benedyktynów.
  68. Święty Grzegorz z Nazjanzu. 1967. Mowy wybrane, Instytut Wydawniczy „PAX”.
  69. Święty Tomasz z Akwinu. 1963–1986. Suma teologiczna, t. 1–34, Katolicki Ośrodek Wydawniczy Veritas.
  70. Tertulian. 1997. Przeciw Prakseaszowi, tłum. E. Buszewicz, [w:] Trójca Święta, red. H. Pietras, Wydawnictwo WAM, s. 33–86.
  71. Thomas Y. 1998. Le sujet de droit. La personne et la nature, „Le Débat”, nr 100, s. 85–107.
  72. Vincenti U. 2007. Persona e diritto: trasformazioni della categoria politica fondamentale, [w:] G. Boniolo, G. De Anna, U. Vincenti, Individuo e persona. Tresaggi su chi siamo, Bompiani.
  73. Wagner H. 1978. Studien zur allgemeinen Rechtslehre des Gaius, Terra Publishing Co.
  74. Wolf J.G. 2010. Lo stigma dell’ignomia, [w:] Homo, caput, persona, red. A. Corbino, M. Humbert, G. Negri, IUSS Press, s. 491–550.
  75. Wolff C.F. 1983a. Psychologia naturalis, methodo scientifica pertractata, [w:] tegoż, Gesammelte Werke, t. 2, Deutsche Schriften, sekcja IV, ustęp 741, s. 660.
  76. Wolff C.F. 1983b. Jus naturae, methodo scientifica pertractatu, [w:] tegoż, Gesammelte Werke, t. 8, cz. I, Deutsche Schriften, sekcja I, ustęp 40.
  77. Wright G. 1999. Hobbes and the Economic Trinity, „British Journal for the History of Philosophy” VII, nr 3, s. 397–428.
  78. Xifaras M. 2004. L’individualisme possesxif, spéculatif (et néanmoins romain) de Hegel. Quelques remarques sur la théorie hégélienne de la propriété, [w:] Hegel penseur du droit, red. J.F. Kervégan, G. Marmasse, CNRS Éditions, s. 63–79.

Downloads

Download data is not yet available.