Socjologia wiedzy jako terapia dyskursu publicznego

Radosław 	Sojak

doi:10.51196/srz.6.12

Artykuły

Nr 1(6) (2014): Polityka prawdy

Socjologia wiedzy jako terapia dyskursu publicznego

Radosław Sojak

PDF

Przesłane: 12 June 2020
Opublikowane: 01-04-2014

Abstrakt

Wychodząc od koncepcji zaangażowania Charlesa Millsa, autor wykazuje, iż poddana pośredniej i bezpośredniej krytyce nie może stanowić bezproblemowej postawy rozwiązania problemu zaangażowania socjologa w życie publiczne. Jako narzędzie wyjścia z tego impasu przedstawiana jest socjologia wiedzy. Autor dowodzi, że dopiero jej nieklasyczne wersje związane z socjologią wiedzy naukowej niejako przypadkiem rozwiązują problem zaangażowania, uniwersalizując etykę jako ostateczne usprawiedliwienie wszelkich zmian społecznych.

Bibliografia

Alexander J. 2006. The Civil Sphere, Oxford University Press, Oxford.
Bauman Z. 1992. Socjologia i ponowożytność, [w:] Racjonalność współczesności. Między filozofią a socjologią, red. H. Kozakiewicz, E. Mokrzycki, M.J. Siemek, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa, s. 9–29.
Bauman Z. 1998. Prawodawcy i tłumacze, przeł. A. Ceynowa, J. Giebułtowski, IFiS PAN Warszawa.
Collins H.M. 1981. What is TRASP?: The Radical Programme as a Methodological Imperative, „Philosophy of the Social Sciences” 1981, t. 11, nr 2, s. 215–224.
Collins H.M. 1985. Changing Order: Replication and Induction in Scientific Practice, SAGE, London,
Collins H.M. 1990. Artificial Experts. Social Knowledge and Intelligent Machines, The MIT Press, Cambridge MA.
Collins H.M., Pinch T. 1998a. Golem, czyli co trzeba wiedzieć o nauce, Wydawnictwo CiS, Warszawa.
Collins H.M., Pinch T. 1998b. The Golem at Large: What you Should Know about Technology, Cambridge University Press, Cambridge.
Frisby D. 1992. The Alienated Mind: The Sociology of Knowledge in Germany 1918–1933, Routledge, London.
Gilbert G.N., Mulkay M. 1984. Opening Pandora’s Box: A Sociological Analysis of Scientists’ Discourse, Cambridge University Press, Cambridge.
Graham P. 2008. KAD a wartości: interdyscyplinarność jako zwrot w kierunku podejścia krytycznego, [w:] Krytyczna analiza dyskursu: interdyscyplinarne podejście do komunikacji społecznej, red. A. Duszak, N. Fairclough, UNIVERSITAS, Kraków, s. 33–60.
Habermas J. 2007. Strukturalne przeobrażenia sfery publicznej, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
Heckman S. 1986. Hermeneutics and the Sociology of Knowledge, Polity Press, London.
Latour B. 1993. We Have Never Been Modern, Harvester Wheatsheaf, New York.
Latour B. 2004. Politics of Nature: How to Bring the Sciences into Democracy, Harvard University Press, Cambridge MA.
Longhurst B. 1989. Karl Mannheim and the Contemporary Sociology of Knowledge, St. Martin’s Press, New York.
Mannheim K. 1992. Competition as Cultural Phenomenon, [w:] Knowledge and Politics: The Sociology of Knowledge Dispute, red. V. Meja, N. Stehr, Routledge, London, s. 53–85.
Marqurd O. 1994. Pytanie o pytanie, na które odpowiedzią jest hermeneutyka, [w:] tenże, Rozstanie z filozofią pierwszych zasad. Studia filozoficzne, Oficyna Naukowa, Warszawa, s. 120–150.
Mills C.W. 2007. Wyobraźnia socjologiczna, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
Sojak R., Wicenty D. 2005. Zagubiona rzeczywistość. O społecznym konstruowaniu niewiedzy, Oficyna Naukowa, Warszawa.
Woolgar S. 1981. Interests and Explanation in the Social Study of Science, [w:] Social Studies of Science, t. 11, nr 3, s. 365–394.

Downloads

Download data is not yet available.

Słowa kluczowe

zaangażowanie
dyskurs publiczny
socjologia wiedzy

Jak cytować

Sojak, Radosław. (2014). Socjologia wiedzy jako terapia dyskursu publicznego. Stan Rzeczy, 1(6), 255-273. https://doi.org/10.51196/srz.6.12

Share

Podobne artykuły

Monika Strupiechowska, Pojęcie herezji jako narzędzie sprawowania władzy w dyskursie medialnym , Stan Rzeczy: Nr 1(18) (2020): Herezja
Izabela Wagner , Geniusz czy biznesmen? Sprzężenie karier drogą do sukcesu w nauce , Stan Rzeczy: Nr 1(2) (2012): Jak odnieść sukces w nauce?
Michał Warchala, Postsekularne konstelacje nowoczesności. O historycznych związkach religii i nauk społecznych , Stan Rzeczy: Nr 2(5) (2013): Postsekularyzmy
Rafał Wonicki , Między naturalizmem a religią. O idei społeczeństwa postsekularnego w myśli Jürgena Habermasa , Stan Rzeczy: Nr 2(5) (2013): Postsekularyzmy
Emilia Wrocławska-Warchala , Badania nad teodyceą indywidualną. O konieczności spotkania teologii i nauk społecznych na polu empirii , Stan Rzeczy: Nr 2(5) (2013): Postsekularyzmy
Tomasz Maślanka , Socjologia kryzysu – kryzys socjologii , Stan Rzeczy: Nr 2(5) (2013): Postsekularyzmy
Roman Chymkowski, Dystans historyka i zaangażowanie socjologa , Stan Rzeczy: Nr 2(7) (2014): Co nam po kontrkulturze?
Piotr Filipkowski, O (nie)możliwym nonkonformizmie w instytucji totalnej. Od doświadczenia obozowego do teorii socjologicznej (i z powrotem) , Stan Rzeczy: Nr 2(9) (2015): Odwaga cywilna
Jakub Bazyli Motrenko, Zmagania metodologa z empirią. Pozytywistyczna socjologia Jakuba Karpińskiego , Stan Rzeczy: Nr 2(9) (2015): Odwaga cywilna
Jacek Migasiński, Marek Pokropski, Edmund Husserl i filozofia radykalnego początku , Stan Rzeczy: Nr 1(16) (2019): Intelektualiści totalni

Poprzedni 61-70 z 74 Następny

Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.

[1] Alexander J. 2006. The Civil Sphere, Oxford University Press, Oxford.

[2] Bauman Z. 1992. Socjologia i ponowożytność, [w:] Racjonalność współczesności. Między filozofią a socjologią, red. H. Kozakiewicz, E. Mokrzycki, M.J. Siemek, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa, s. 9–29.

[3] Bauman Z. 1998. Prawodawcy i tłumacze, przeł. A. Ceynowa, J. Giebułtowski, IFiS PAN Warszawa.

[4] Collins H.M. 1981. What is TRASP?: The Radical Programme as a Methodological Imperative, „Philosophy of the Social Sciences” 1981, t. 11, nr 2, s. 215–224.

[5] Collins H.M. 1985. Changing Order: Replication and Induction in Scientific Practice, SAGE, London,

[6] Collins H.M. 1990. Artificial Experts. Social Knowledge and Intelligent Machines, The MIT Press, Cambridge MA.

[7] Collins H.M., Pinch T. 1998a. Golem, czyli co trzeba wiedzieć o nauce, Wydawnictwo CiS, Warszawa.

[8] Collins H.M., Pinch T. 1998b. The Golem at Large: What you Should Know about Technology, Cambridge University Press, Cambridge.

[9] Frisby D. 1992. The Alienated Mind: The Sociology of Knowledge in Germany 1918–1933, Routledge, London.

[10] Gilbert G.N., Mulkay M. 1984. Opening Pandora’s Box: A Sociological Analysis of Scientists’ Discourse, Cambridge University Press, Cambridge.

[11] Graham P. 2008. KAD a wartości: interdyscyplinarność jako zwrot w kierunku podejścia krytycznego, [w:] Krytyczna analiza dyskursu: interdyscyplinarne podejście do komunikacji społecznej, red. A. Duszak, N. Fairclough, UNIVERSITAS, Kraków, s. 33–60.

[12] Habermas J. 2007. Strukturalne przeobrażenia sfery publicznej, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.

[13] Heckman S. 1986. Hermeneutics and the Sociology of Knowledge, Polity Press, London.

[14] Latour B. 1993. We Have Never Been Modern, Harvester Wheatsheaf, New York.

[15] Latour B. 2004. Politics of Nature: How to Bring the Sciences into Democracy, Harvard University Press, Cambridge MA.

[16] Longhurst B. 1989. Karl Mannheim and the Contemporary Sociology of Knowledge, St. Martin’s Press, New York.

[17] Mannheim K. 1992. Competition as Cultural Phenomenon, [w:] Knowledge and Politics: The Sociology of Knowledge Dispute, red. V. Meja, N. Stehr, Routledge, London, s. 53–85.

[18] Marqurd O. 1994. Pytanie o pytanie, na które odpowiedzią jest hermeneutyka, [w:] tenże, Rozstanie z filozofią pierwszych zasad. Studia filozoficzne, Oficyna Naukowa, Warszawa, s. 120–150.

[19] Mills C.W. 2007. Wyobraźnia socjologiczna, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.

[20] Sojak R., Wicenty D. 2005. Zagubiona rzeczywistość. O społecznym konstruowaniu niewiedzy, Oficyna Naukowa, Warszawa.

[21] Woolgar S. 1981. Interests and Explanation in the Social Study of Science, [w:] Social Studies of Science, t. 11, nr 3, s. 365–394.